کد مطلب:211244 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:201

شخصیت حضرت امام صادق
شخصیت هر فردی را می توان از صفات و سجایای او به دست آورد و او ملكات و خصال و از كلمات و گفتار و ادب و آداب و ادبیات او بلكه از طرز عمل و معاشرت و سبك زندگی و روش در معاشرت اجتماعی به دست آورد انسان در برخورد با هر كس اول موجودیت او را درمی یابد و بعد به حسب و نسب او واقف می شود و سپس به شخصیت او برخورد می كند و آنچه كه می تواند یك كس را به جامعه معرفی كند شخصیت افراد است یك سلسله از دلایل شخصیات اشخاص صورت و سیرت - كلمات و الفاظ - و آثار روحی از نظم و نثر و آثار خارجی از خیرات و مبرات و آثاری كه در اذهان و افكار از اصلاح ذات البین یا تعلیم و تربیت باقی گذاشته معرف شخصیت آدمی است - و تاكنون در تاریخ اسلام ما كسی را نمی شناسیم كه به قدر امام جعفرصادق (ع) آثار و مآثری از خود باقی گذاشته باشد راست است كه امام صادق علیه السلام مجدد مذهب بوده و مطلب نو و تازه ای نداشت جز نشر احكام اسلام و تفسیر و تأویل آیات و دقایق و نكات قرآن ولی این هم كار هر كس نبود.

راست است كه امام جعفرصادق علیه السلام شاگرد مكتب علوی و معرف دین احمدی بود و قرآن را معرفی كرد اما این كار از عهده هر كس ساخته نبود و وضع و محاذات زمان و مكان هم اجازه به این كار نمی داد - این فرصت مصادف با تحولات سیاسی شد و امام ششم از این فرصت استفاده كرد و چون در مهد علم و دانش و فضیلت نشو و نما یافته بود شم علمی و قدرت فقهی و نیروی تقوی و دانش او تأیید كرد كه معارف از دست رفته اسلام را تجدید نماید و مكتبی كه پدرش گشوده توسعه دهد و در روشی كه باقرالعلوم علیه السلام پیش گرفته بود و بسیار نتیجه بخش گردید قدم بردارد و این مدرسه را به صورت كلاسیك و مبوب و مرتب تقویت و توسیط نماید تا بتواند افكار خردمندان بزرگ آن عصر را كه مخصوصا با رشد سیاسی و امپراطوری باعظمت اسلام در قرن دوم بالا رفته بود به كمال خود برساند.

امام جعفرصادق علیه السلام در قبال مخاطبات ابوجعفر منصور و تمهید سلطنت هارون الرشید اعلام فرمود هر كس هر چه می خواهد از جعفر بن محمد پرسد كه دیگری قادر به جواب مسائل مردم نیست و این مبادی را هیچ كس در علوم عالم نتوانست اعلام نماید مگر آن كس كه در مهد علم لدنی تربیت شده و در مكتب ربوبی درس فضیلت دانش فراگرفته است كه معارف جدش را تجدید نمود و بساط علم علوی را



[ صفحه 31]



از نو گشود و آن طومار دانش و فضیلتی كه امویان در هم پیچیده بودند با تناسب روز باز كرد و یك تحول شگفت انگیزی در گسترش علوم و فنون جهانی به وجود آورد كه در تاریخ نظیر نداشته است.

آوازه شهرت امام جعفرصادق به تمام عالم اسلامی پیچیده بود و از اقطار و اكناف جهان مسلمانان برای حل مشكلات خود به خدمتش می شتافتند و حضرت صادق علیه السلام را مجلسی بود برای عامه مردم و مجلسی بود برای خاصه و از سه حال بیرون نبود یا روزه دار بود و یا قائم به عبادت و یا مشغول به ذكر بود.

هر كس از آن حضرت سؤالی می كرد بی درنگ جواب مساعد می شنید و امام جعفر علیه السلام عمری دراز داشت و معاصر چند خلیفه اموی و عباسی بود و به مكه هم برای حج و عمره زیاد می رفت و تمام فرق اسلام آن حضرت در آن شهر دیدار می نمودند.

مادر امام جعفرصادق علیه السلام ام فروه دختر قاسم بن محمد ابی بكر است. مادر ام فروه اسماء بنت عبدالرحمن بن ابی بكر بوده است.

قاسم پدر ام فروه از ثقات روات و از ملازمین حضرت علی بن الحسین سجاد علیه السلام است و محمد مانند اولاد علی بود.

از تربیت شده های مهد عصمت و عفت و از دامان عزت و شرافت بوده مادری بود كه توانست چنین اولادی كه از مفاخر اسلام است تربیت كند و به جهانیان معرفی نماید.

دامان عفت و عصمت و شرافت است كه می تواند سجایای نفسانی و ملكات افضله آسمانی را در غرائز اولاد رشد دهد و تقویت نماید.

ام فروه چنین بود - دارای ایمان و عقیده استوار و تربیت مهذب و پاك و آغوش شرافت و عصمت بود.

ام فروه بانوی معظمه ای بود كه در دامن سیادت قاسم بن محمد بن ابی بكر تربیت شده و گویند از دو جهت ایرانی نژاد است یكی از طرف پدر كه به ملكه ایران شهربانو می رسد و از طرف مادر - پدرش نیز بنا به روایتی خواهر شهربانو ملكه دیگر ایران را داشته است و این نسب پاك آریائی به مقام سیادت جده اش حضرت زهرا (س) سیده زنان عالم اضافه شده و از دو رشته تربیت صحیح و پاك این نابغه علم و ادب به وجود آمد و از جدش حضرت سجاد علیه السلام می شنید كه ناشر علوم جلی و خفی خواهد بود.



[ صفحه 32]